سه‌شنبه ۱۹ دی ۱۳۹۶ - ۲۰:۴۲
۰ نفر

چه‌قدر شبیه تو بودم خیالم با لبخند شکری عروسک‌هایم

دوچرخه شماره ۹۰۹

پرواز مي‌کرد

و بلند‌ترين قدم‌هايم

در مربع‌هاي کوچک لي‌لي

جاي مي‌گرفت

حالا اما

دستم

به آب‌نبات‌هاي طاقچه مي‌رسد

به تو

به قاب عکس ‌كودكي‌هايم

 ياسمين اله‌ياريان، 17ساله

خبرنگار افتخاري از تهران

 

دوچرخه شماره ۹۰۹

عكس: مهسا منافي، خبرنگار جوان از اسلامشهر

 

  • مـرداب

بوي بدي دارد

سياه و تيره است

بدچهره

بدصدا

اما

در دلش نيلوفر دارد

علي قهرماني

13ساله از همدان

 

  • مــادر

مادر

حتي اگر سواد هم نداشته باشد

چشمان فرزندش را

مي‌تواند بخواند!

فاطمه‌سادات نباتي، 15ساله

خبرنگار افتخاري از تهران

 

  • هندسه

هندسه و رياضي

چه فايده‌اي دارد

من

هرقدر با پرگار

به دور جهان مي‌گردم

به تو نمي‌رسم؟!

فرشته محمودنژاد، 17ساله

خبرنگار افتخاري  از اسلامشهر

 

دوچرخه شماره ۹۰۹

تصويرگري: فاطمه باغستاني، 16ساله، خبرنگار افتخاري از آران و بيدگل

 

  • بگو

بگو

بگو که دروغ است

تيک‌تاک عقربه‌هايي

که بي‌تو

مي‌گذرند

مريم خالقي هرسيني، 16ساله

خبرنگار افتخاري از تهران

 

  • نــذر

قطره‌هاي باران را

نذر آمدنت مي‌کنم.

 

بيا،

گل‌ها

بي‌‌گناهند.

سيده فاطمه مرتضوي، 16ساله

خبرنگار افتخاري از تبريز

 

  • اين‌ روزها

اين‌روزها، گاه خودخواهي!

خورشيد لازم است،

براي ديدن رخ آفتابگرداني تو

زهرا احمدي، 13ساله

خبرنگار افتخاري از سروستان

 

دوچرخه شماره ۹۰۹

عكس: هستي تركاشوند

 

  • بي‌سرانجام

از همان لحظه که

ميان غزل‌هاي غم‌زده

پرنده‌اي سپيد

شوق ديدار تو يافت و راهي شد    

اين دفتر

براي هميشه

مالک رؤياها

و حرف‌هاي ناتمام ماند

مبينا يگانه، 15ساله

خبرنگار افتخاري از  شهريار

 

  • كـاش

کاش دستي داشتم

براي نوشتن حرف‌هايم

قلبي داشتم

براي تحمل انتظار

و پاهايي

براي آمدن به سوي تو

 

اي کاش آفريده مي‌شدم

نسترن اعجازي، 17ساله

خبرنگار افتخاري از تهران

کد خبر 395134

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha